فروغ فرخزاد

[Elnaz]

***

[Elnaz]

21 ساعت قبل، Niloofar گفته است:

عالی عزیزم فروغ فرخزاد بی نظیره❤

خواهش  عزیزم ❤ 

[حسین138]

در ۱۴۰۱/۱۰/۸ در 11:21، Elnaz گفته است:

***

منم دوسش دارم

[Mariam]

پشت این پنجره

شب دارد می لرزد...

[Mariam]

 

بعد از آن دیوانگی ها ای دریغ
باورم ناید که عاشق گشته ام
گوئیا «او» مرده در من کاینچنین
خسته و خاموش و باطل گشته ام
 
هر دم از آئینه می پرسم ملول
چیستم دیگر، بچشمت چیستم؟
لیک در آئینه می بینم که، وای
سایه ای هم زانچه بودم نیستم
 
همچو آن رقاصه هندو به ناز
پای می کوبم ولی بر گور خویش
وه که با صد حسرت این ویرانه را
روشنی بخشیده ام از نور خویش
 
ره نمی جویم بسوی شهر روز
بی گمان در قعر گوری خفته ام
گوهری دارم ولی آنرا  ز بیم
در دل مرداب ها بنهفته ام
 
می روم … اما نمی پرسم ز خویش
ره کجا… ؟ منزل کجا… ؟ مقصود چیست؟
بوسه می بخشم ولی خود غافلم
کاین دل دیوانه را معبود کیست
 
«او» چو در من مرد، ناگه هر چه بود
در نگاهم حالتی دیگر گرفت
گوئیا شب با دو دست سرد خویش
روح بی تاب مرا در بر گرفت
 
آه… آری… این منم… اما چه سود
«او» که در من بود دیگر نیست، نیست
می خروشم زیر لب دیوانه وار
«او» که در من بود آخر کیست، کیست؟

 

ویرایش شده 12 فروردین، 2024 توسط numb

[حسین138]

32 دقیقه قبل، numb گفته است:

 

بعد از آن دیوانگی ها ای دریغ
باورم ناید که عاشق گشته ام
گوئیا «او» مرده در من کاینچنین
خسته و خاموش و باطل گشته ام
 
هر دم از آئینه می پرسم ملول
چیستم دیگر، بچشمت چیستم؟
لیک در آئینه می بینم که، وای
سایه ای هم زانچه بودم نیستم
 
همچو آن رقاصه هندو به ناز
پای می کوبم ولی بر گور خویش
وه که با صد حسرت این ویرانه را
روشنی بخشیده ام از نور خویش
 
ره نمی جویم بسوی شهر روز
بی گمان در قعر گوری خفته ام
گوهری دارم ولی آنرا  ز بیم
در دل مرداب ها بنهفته ام
 
می روم … اما نمی پرسم ز خویش
ره کجا… ؟ منزل کجا… ؟ مقصود چیست؟
بوسه می بخشم ولی خود غافلم
کاین دل دیوانه را معبود کیست
 
«او» چو در من مرد، ناگه هر چه بود
در نگاهم حالتی دیگر گرفت
گوئیا شب با دو دست سرد خویش
روح بی تاب مرا در بر گرفت
 
آه… آری… این منم… اما چه سود
«او» که در من بود دیگر نیست، نیست
می خروشم زیر لب دیوانه وار
«او» که در من بود آخر کیست، کیست؟

 

بسیار زیبا، درود بر شرفت عصر خوبی داشته باشی. طلا

[حسین138]

در ۱۴۰۱/۱۰/۸ در 11:21، Elnaz گفته است:

***

دوست خوبم 33 هر کجایی تنت سالم

[Mariam]

50 دقیقه قبل، حسین138 گفته است:

بسیار زیبا، درود بر شرفت عصر خوبی داشته باشی. طلا

قربان شما مهربون

ممنونم: )

عصر شمام با آرامش

[محنت]

15 ساعت قبل، numb گفته است:

 

بعد از آن دیوانگی ها ای دریغ
باورم ناید که عاشق گشته ام
گوئیا «او» مرده در من کاینچنین
خسته و خاموش و باطل گشته ام
 
هر دم از آئینه می پرسم ملول
چیستم دیگر، بچشمت چیستم؟
لیک در آئینه می بینم که، وای
سایه ای هم زانچه بودم نیستم
 
همچو آن رقاصه هندو به ناز
پای می کوبم ولی بر گور خویش
وه که با صد حسرت این ویرانه را
روشنی بخشیده ام از نور خویش
 
ره نمی جویم بسوی شهر روز
بی گمان در قعر گوری خفته ام
گوهری دارم ولی آنرا  ز بیم
در دل مرداب ها بنهفته ام
 
می روم … اما نمی پرسم ز خویش
ره کجا… ؟ منزل کجا… ؟ مقصود چیست؟
بوسه می بخشم ولی خود غافلم
کاین دل دیوانه را معبود کیست
 
«او» چو در من مرد، ناگه هر چه بود
در نگاهم حالتی دیگر گرفت
گوئیا شب با دو دست سرد خویش
روح بی تاب مرا در بر گرفت
 
آه… آری… این منم… اما چه سود
«او» که در من بود دیگر نیست، نیست
می خروشم زیر لب دیوانه وار
«او» که در من بود آخر کیست، کیست؟

 

حرف نداری

[Mariam]

6 ساعت قبل، محنت گفته است:

حرف نداری

لطف دارین️

[Mariam]

شايد هنوز هم
در پشت چشم‌های له شده
در عمق انجماد
يک چيز نيمه زنده‌ی مغشوش
بر جای مانده بود

 

[Mariam]

گوش کن

وزش ظلمت را میشنوی؟

من غریبانه به این خوشبختی مینگرم

من به نومیدی خود معتادم

[Mariam]

من از نهایت شب حرف می‌زنم

من از نهایت تاریکی

و از نهایت شب حرف می‌زنم

اگر به خانه‌ی من آمدی

برای من ای مهربان

چراغ بیاور

و یک دریچه که از آن

به ازدحام کوچه‌ی خوشبخت بنگرم

[Mariam]

من از دیار عروسک‌ها می‌آیم

از زیر سایه‌های درختان کاغذی

در باغ یک کتاب مصور

از فصل‌های خشک تجربه‌های عقیم دوستی و عشق... 

[Mariam]

آن روزها رفتند

آن روزهایی کز شکاف پلکهای من

آوازهایم، چون حبابی از هوا لبریز، میجوشید

چشمم به روی هر چه میلغزید

آن را چو شیر تازه مینوشید

گویی میان مردمکهایم

خرگوش ناآرام شادی بود

هر صبحدم با آفتاب پیر

به دشتهای ناشناس جستجو میرفت

شبها به جنگل‌های تاریکی فرو میرفت

 

 

[Mariam]

بر او ببخشایید

بر او که از درون متلاشیست

 

 

[Mariam]

در سر من چیزی نیست 

به جز چرخش ذرات غلیظ سرخ 

و نگاهم

مثل یک حرف دروغ

شرمگین است و فروافتاده!

 

 

[Mariam]

«راستی اگر تورا در این دنیا پیدا نکرده بودم چه می‌کردم؟ حتما می‌مردم. خودم را می‌کشتم. هرچند که با تو هیچ‌چیز جز عشق کامل نبود اما همین کافی بود. همین که می‌دانستم که تنم درد تنت را دارد نه میل تنت را. همین که با تو انگار در چاه فرو می‌رفتم و به مرکز زمین می‌رسیدم. همین که با تو انگار می‌مردم و از شکل می‌افتادم. همین برایم کافی بود.»

#از نامه‌های فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

[Mariam]

می روم

از دل من دست بدار

ای اميد عبث بی حاصل!

 

[Mariam]

می خواستم

که شعله شوم سرکشی کنم

مرغی شدم 

به کنج قفس بسته و اسیر

 

[Mariam]

بدی‌های من به خاطر بدی کردن نیست

به خاطر احساس شدید خوبی‌های بی‌حاصل است: )

‌

 

[Mariam]

لیک دیگر پیکر سرد مرا

می‌فشارد خاک دامنگیر خاک!

بی تو دور از ضربه‌های قلب تو

قلب من می‌پوسد آنجا زیر خاک

بعدها نام مرا باران و باد

نرم می‌شویند از رخسار سنگ

گور من گمنام می‌ماند به راه

فارغ از افسانه‌های نام و ننگ

 

 

[Mariam]

من گل پژمرده‌ای هستم

چشم‌هایم چشمه خشک کویر غم

تشنه یک بوسه خورشید

تشنه یک قطره شبنم

 

 

[Mariam]

بعد از او بر هر چه رو كردم

ديدم افسون سرابی بود

آنچه می‌گشتم به دنبالش

وای بر من، نقش خوابی بود

 

 

[Mariam]

ای ستاره ها که همچو قطره های اشک

سر بدامن سیاه شب نهاده اید

ای ستاره ها کزان جهان جاودان

روزنی بسوی این جهان گشاده اید

رفته است و مهرش از دلم نمی رود

ای ستاره ها چه شد که او مرا نخواست؟

ای ستاره ها، ستاره ها، ستاره ها

پس دیار عاشقان جاودان کجاست؟