پنج «من» وجودی انسان

[تهمینه]

 

پنج «من» وجودی انسان

مصطفی ملکیان

آنچه واقعا «من» است (من ِ واقعی)

آنچه من گمان می کنم من هستم (منی که خود من خیال می کند وجود دارد، تصور من از خود)

آنچه دیگران گمان می کنند من هستم (تصور دیگران از من)

آنچه گمان می کنم دیگران در مورد من گمان می کنند (تصوری که من از تصور دیگران راجع به خود دارم)

و آنچه دیگران گمان می کنند من در مورد خود گمان می کنم (تصوری که دیگران از تصور من راجع به خود دارند).

در واقع، با یکی از این «من» ها زندگی می کنیم، اما آن چهار من دیگر را باید تعطیل کنیم و تنها به تصوری که خود از خود داریم توجه کنیم. دایماً دنبال چاق و چله کردن تصوری که دیگران از ما دارند، هستیم و آن را به قیمت نحیف و لاغر کردن تصوری که از خود داریم ، چاق می کنیم.

مقاله «زندگی اصیل» |در رهگذار باد و نگهبان لاله| تهران |نشرنگاه معاصر |چاپ نخست، 1394، ج1 | (ص 446)