دیالوگ های ماندگار ؛

[فندق]

شنیدمت که نظر می‌کنی به حال ضعیفان

تبم گرفت و دلم خوش به انتظار عیادت...

[فندق]

ما سپر انداخته ایم گر تو کمان میکشی

[فندق]

مرا به هیچ بدادی ومن هنوز بر آنم

که از وجود تو
به عالمی نفروشم

[فندق]

عشق ،
داغی ست
که تا مرگ نیاید
نرود ...

[فندق]

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند

تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

[فندق]

کردم از عقل سوالی،
که مگر ایمان چیست؟

عقل بر گوش دلم گفت؛
که ایمان ادب است،

آدمیزاد اگر بی ادب است،آدم نیست،
فرق ما بین بنی آدم و حیوان،
ادب است...

[فندق]

ای نفس خرم باد صبا
از بر یار آمده‌ای مرحبا

قافله ی شب چه شنیدی ز صبح
مرغ سلیمان چه خبر از صبا

[فندق]

هم دردی و هم دوای دردی

[فندق]

از همه کس رمیده ام با تو در آرمیده ام

[فندق]

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

[فندق]

بوسه ای از سر مستی
به لب یار زدم
آتشی بر دل دیوانه و
بیمار زدم

[فندق]

کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی

یک نفس از درون من خیمه به در نمیزنی

[فندق]

ویرانه دل ماست
که با هر نگه ساده دوست
صد بار بنا گشت و
دگر بار فرو ریخت

[فندق]

ما سپر انداختیم گر تو کمان می‌کشی
گو دل ما خوش مباش گر تو بدین دلخوشی
گر بکشی بنده‌ایم ور بنوازی رواست
ما به تو مستأنسیم تو به چه مستوحشی

[فندق]

از گل و ماه و پری در چشم من زیباتری

[فندق]

گفتی نظر خطاست
تو دل میبری رواست؟

خود کرده جرم و خلق گنهکار می کنی

[فندق]

چون تو حاضر میشوی من غایب از خود می شوم

[فندق]

دست به بند می دهم گر تو اسیر می بری

[فندق]

هر که عیب دگران
پیش تو آورد و شمرد

بی گمان عیب تو
پیش دگران خواهد برد

[فندق]

زِِ همه دست کشیدم که تو باشی همه ام

[فندق]

کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی

یک نفس از درون من خیمه به در نمیزنی

[فندق]

تا عهد تو در بستم، عهد همه بشکستم

[فندق]

ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا

[فندق]

درد دل با سنگدل گفتن چه سود!؟

[فندق]

فرق است میان آن که یارش در بر تا ان که دو چشم انتظارش بر در