دیالوگ های ماندگار ؛

[فندق]

چقدر قشنگ میگه: تو مرا آزردی که
خودم کوچ کنم از شهرت تو خیالت راحت
میروم از قلبت میشوم دورترین خاطره در
شب هایت تو به من میخندی و به خود
میگویی باز می آید و میسوزد از این عشق
ولی برنمیگردم، نه! میروم آنجا که دلی بهر
دلی تب دارد عشق زیباست و حرمت دارد.

[فندق]

تبدیل شدن به بهترین نسخه خودت
با خدافظی های زیادی همراهه.

[فندق]

بعضی وقتا هم هست، آدم وقتی ناراحته
گریه ش نمیاد! ولی کلیداشو و وسایلشو
جا میذاره، لیوان از دستش میفته و وقتی
باهاش حرف میزنی میگه: ببخشید
دوباره میگی؟ نفهمیدم…

[فندق]

با کسی باشید که خودش بخواد مال
شما باشه خودش بخواد فقط شما یه نفر
تو زندگیش باشین خودش همه اضافه
کارای دورشو حذف کنه، اینکه بخوای ینفرو
از چنگ اینو اون دربیاری مفت نمیارزه.

[فندق]

آدم رو به کجا میرسونید که کسی که با
دیدن نونتفیکیشن پیامتون چشماش
قلبی میشد حالا فقط خیره میشه و بعد
با انگشت ردش میکنه تا هروقت حوصله
داشت سراغش بیاد.

[فندق]

من
فکر
می‌کردم
بدون
کلمات،
قابل
درکم!

[فندق]

ولی تو تنها کسی بودی که تو زندگیم
هرچقدم اشتباه میکرد میبخشیدمشو
می‌خواستم که تا همیشه، باشه، بمونه،
نره...

[فندق]

بهترین تعریف از تعهد اینه که اگه یه نفر
واقعا دوستت داشته باشه، پس خیلی مهم
نیست که با چند نفر دیگه آشنا میشه
احساساتش نسبت به تو هیچوقت تغییر
نمیکنه؛ عشقِ واقعی هرگز قابلِ ربوده
شدن نیست.

[فندق]

ممکنه من هزار سال منتظر برگشتن یکی
بمونم ولی وقتی برگشت قبولش نکنم
چون من عاشق اونی بودم که قرار بوده
همیشه بمونه.

[فندق]

باشد که جنگجوی درونت بجایی امن برسد
به آدم های امن.

[فندق]

یه جا خونده بودم که اکثر رابطه ها
به همون دلیلی تموم میشن که شما
از اولش میدونستید به این دلیل
نباید با این آدم وارد رابطه بشید...

[فندق]

جهان هستی به شما کسانی را نمیدهد
که میخواهید، بلکه به جای آن کسانی را
به شما میدهد که لازم دارید تا رشد کنید
به نسخه بهتر و قدرتمند تر خودتان
تبدیل شوید...

[فندق]

جمله‌ی “وای چقدر ساده و احمق بودم"
قابلیت اینو داره که هر سال به خودِ
پارسالت بگی.

[فندق]

سكوت
آدميزاد
بوی
دلخوری
ميده،
پرحرفيش
بوی
دلتنگی!

[فندق]

گاهی به رنج های خودمون می‌چسبیم،
چون اونها یادآور بخشی از گذشته ما
هستن که در دوره خودشون با تمام
وجود دوسشون داشتیم.

[فندق]

یه فکت جالب در مورد کساییکه همیشه
دست و پاهاشون سرده:
افرادی که همیشه دست و پاهایشان
خیلی سرد است افرادی هستند که دچار
اضطراب یا افسردگی هستند، این به این
دلیل است که قلب روی پمپاژ خون به
مغز متمرکز است، زیرا افرادی که از این
مشکل رنج میبرند مغز آنها هرگز در
ارامش نیست، بنابراین قلب پمپاژ خون را
به اندامهایی که اهمیت کمتری دارند
متوقف میکند.

[فندق]

سخت‌ترین بخش خودشناسی روبرو شدن
با زخم هاییکه نقشی در بوجود اومدنشون
نداشتی اما مسئولیت ترمیم کردنشون
با توئه، عمیقا درک کردم چی میگه.

[فندق]

مگه آدم یادش میره بهش چی گذشت
تا گذشت؟!

[فندق]

یادت نره دهنت سرویس شد تا خودت
رو جمع و جور کنی و بتونی باز ادامه
بدی، نذار آدما خرابش کنن.

[فندق]

یکسال پیش میخواستم برای یه عده
از آدمایی که میشناختم و تو زندگیم
بودن بمیرم! یکسال بعد نصف اون آدما
برای من مُرده به حساب میومدن!
میخوام بگم زمان همه چیز رو عوض
میکنه، پس غصه نخور و خودت رو بالا
بکش؛ تو تنها کسی هستی که همیشه
کنار خودتی پس لطفا به خودت به خاطر
هیچکس سخت نگیر.

[فندق]

فکت:
هرچی اصیل تر و با لول تر،
خاکی‌ تر، مهربون‌ تر، ساده تر و واقعی تر.

[فندق]

‏امن باشید عزیزان
تمام تلاشتون رو در زندگی بکنید که آدم
امنی باشید برای دیگران، که وقتی کسی
در اوج آسیب‌پذیری با شما روبه‌رو شد،
زخمی به باقی زخم‌هاش و دردی به باقی
دردهاش اضافه نکنید، حداقل‌های درک
و شعور انسانی رو داشته باشید
آدم باشید...

[فندق]

این عادت تظاهر به قوی بودن، غمگین
نشدن، بی تفاوت بودن ی جا بالاخره کار
دست آدم میده، احساساتی که به زور
چپوندیش تو ی کمد و فکر کردی دیگه
تموم شده!

[فندق]

چهره‌
پسند
چه
داند
ارزش
دلِ
پاک
را...

[فندق]

ترجیح میدم همیشه آدم بده ی داستان
باشم، اما همون چیزی روی زبونم باشه
که تو دلمم هست!
آدم بده ی دل و زبون یکی بودن، خیلی
با ارزش‌تر از آدم بده ی دورو بودنه.