دیالوگ های ماندگار ؛

[فندق]

نشسته بودیم و از بالای تپه و کاج های سبز برآمده از زمستان، غروب را تماشا میکردیم که این آهنگ دستش را دراز کرد و جاهایی از من را خاراند که رویشان خاک ریخته بودم و نمیدانستم وجود دارند. حس کردم نمرده ام، جهان در نهایت زیبا و غم انگیز است و از زیبایی اطرافم بوسه گرفتم، شیرین و رها بود. چراغ ها کم کم روشن میشدند و ابرها میرفتند تا در جایی دور ناپدید شوند.

[فندق]

خواهم شدن به بستان، چون غنچه با دلی تنگ
وآنجا به نیک‌ نامی پیراهنی دریدن

گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن
گه سر عشقبازی از بلبلان شنیدن

بوسیدن لب یار، اول ز دست مگذار
کآخر ملول گردی، از دست و لب گَزیدن

[فندق]

«رومانتیک ها تنها به این دلیل با آب و تاب از تنهایی سخن میگویند که تنهایی دهشت راستین آنان و یگانه چیزی بود که توان تحمل آن را نداشتند.»

[فندق]

ویرانگری ممکن نیست.
در این سن دیگر جرأت ویران کردن بناهای کج و معوج درون ذهنم را از دست داده‌ام. دیگری چیزی به آن معنای ابتدای نوجوانی شکننده و مهیب نیست. بنا ها ساخته شده اند و تنها در میان تجربه های روزانه و گفته های دیگران چیزهای ریزی پیدا میشود که از در و دیوار بیاویزی و در ظاهر تغییری ایجاد کنی. دیگر جمود و ایستایی ترسناک به نظر نمیرسد. مرداب برای آب‌تنی آماده است. قواعدی پذیرفته شده و چیزهایی را دوست داری و از چیزهایی متنفری. تلاش ها همه در جهت آرامش تن و دوری از تنش های تحمیلی از بیرون است. مثل دیو خوابیدن و مثل حیوان خوردن و مثل سگ سنگ خورده، زوزه کشان در جست و جوی آزادی دویدن و در انتهای کوچه خاموش شدن. چیدن کلمات در کنار هم در ستایش زندگی و بلغور کردن جمله های تکراری برای آسایش خاطر و دوری از اضطراب افسردگی و مرگ. چیزهای ساده و زیبا را بر نهایت زشتی دنیا علم کردن، بی آنکه زشتی واقعی دنیا را بپذیری و رضایت دهی. کلمه فرسایی جنون آمیز و سرگردانی دیوانه وار بین مفاهیم و تصاویر. حقیقت این است که تو در خانه نشسته ای و عده ای آن بیرون آرزوی مرگ یا دست‌کم دور شدن تورا دارند بی آنکه تو در آرزوی مرگ آنها باشی، زیرا که آنان مسئولیتی الهی دارند و تو جز زنده بودن مسئولیتی نداری. و خنده دارتر آنجایی‌ست که حتی همین حقیقت هم ویرانت نمیکند. آرام راه میروی، به ماه نگاه میکنی، جهان را زیبا میابی، شعر میخوانی، در میان موسیقی ها قدم میزنی، درباره ی طعم میوه ها صحبت میکنی و کسانی را دوست میداری. آزادی چون ماه در انتهای جاده پیداست و هرچه میرانی به آن نمیرسی. زنده ای و بابت این زنده بودن از تو غرامت میخواهند. بابت زنده بودن جریمه میشوی و روز به روز روح عصیان‌گر و بی تاب‌ات آرام تر و اهلی تر میشود تا سرانجام یا آرزوی مرگ کسانی را کنی و به کثافت آنها آلوده شوی، یا بمیری و آنها به آرزویشان برسند.

[فندق]

‏حقيقت اينه كه اگه كسي زيبايي ظاهري نداشته باشه ، اين فرصتو بهش نميديد كه زيبايي باطنيشو بهتون نشون بده..

[فندق]

بهترین نسخه‌ی آدما برای بدترین آدما هدر میره.

[فندق]

‏حالم بده، عصبانیم، استرس دارم، تو دلم آشوبه، افسردم، خوابم تنظیم نیست، تفریح درست ندارم، درآمدم کافی نیست، امید به آینده ندارم، امنیت ندارم، کلا هیچی ندارم، هیچی. این خلاصه‌ای از زندگیمه در دورانی که قرار بود بهترین دوران زندگیم باشه.

[فندق]

جایی بمانید که قلب شما لبخند می‌زند.

[فندق]

تنها دلیلی که هنوزم عشق و دوست داشتن رو باور دارم بخاطر اینه که میبینم خودم چجوری میتونم بقیه رو دوست داشته باشم.

[فندق]

هر وقت به حس شیشم خودم اعتماد نکردم با پنج حسِ دیگه م تاوانشو دادم..!

[فندق]

آدمی‌زاد هر چقدر که قوی باشه؛ در مقابل کسی که عاشقشه، با یه تلنگر کوچیک می‌شکنه.

[فندق]

باشه! تهش همه چی درست میشه؛
ولی اگه تا اون موقع ذوقی برامون نمونده باشه چی؟

[فندق]

‏ماندنی اگر نیستید، دُچارش نکنید.

[فندق]

تتو داشتن بد نیست!پیرسینگ بد نیست!موی بلند یا رنگ شده برای پسر بد نیست! موی کوتاه برای دختر بد نیست! تیپ پسرونه برای دختر بد نیست! چادر سر کردن بد نیست! مانتو کوتاه یا بلند بد نیست! این بده که تو درباره ی هرچیزی نظر میدی! این قشنگ نیس که تو همه رو قضاوت میکنی! این جالب نیست که به جای خودت، وقت و انرژیتو صرف نظر دادن راجب دیگران میکنی! آره خلاصه ایناس که بده!

[فندق]

بابت رفتنت بهت حق میدم؛
تو قلبم تنها بودی حوصلت سرمیرفت!

[فندق]

واستون آرزو میکنم که؛ عاشقِ چشم‌هایی نشید که به همه چشم داره.

[فندق]

همه چيز درست خواهد شد و شبِ تاريک نيز، از چراغِ ترک ‌خورده عذر خواهد خواست.

[فندق]

تاحالا شده تو خیابون وقتی سرگردون دنبال آدرسی هستید که تاحالا نرفتید، یهو بوی یه عطر آشنا بخوره تو بینی تون، به خودتون شک کنید که این بو؟ اینجا؟ امکان نداره! و وقتی سرتون رو بلند می کنید، هیچی نباشه... هیچی! تاحالا شده وسط کلی مشغله یهو پرت شید وسط خاطره ی یه آغوش؟

[فندق]

عاشق شدن اینجوریه که دراز میکشی به سقف نگاه میکنی به اون فکر میکنی، به سقف میخندی.

[فندق]

کاش یه دایناسور داشتم که عصرا می‌بردمش پارک گردش، از هرکی هم خوشم نمیومد میدادم بخورتش.

[فندق]

اونا تورو میشناسن؛ ولی من بلدمت.
اونا لبخند به لبات میارن؛ ولی من میخندونمت.
اونا اذیتت میکنن؛ ولی من مرهم میشم رو زخمات.
اونا بهت بدی میکنن؛ ولی من بغلت میکنم.
اونا اسمتو میدونن؛ ولی من بوی تنتو میشناسم..

[فندق]

هرچیزی یه سنی داره و هر سنی یه حوصله‌ای. هر حوصله‌ای یه انگیزه‌ای و هرانگیزه‌ای یه بهانه‌ای.هربهانه‌ای یه نیازی و هر نیازی یه سنی دیگه‌دیرشده مُلتفتی‌که؟

[فندق]

اگر عاشقید ولی حالتان بد است
مطمئن باشید دچارِ آدمِ اشتباهی شدید
این سهمِ شما از عشق نیست
عاشقی یعنی حال خوش
دو بالی که عشق به شما می دهد، می توانید تا آسمان نهم تا خود خدا اوج بگیرید پس از همین راهی که آمدید دوباره برگردید به اولِ مسیر.. سختی را به جان بخرید تا در ادامه زندگی آسوده باشید جلوی ضرر را از هر کجا بگیرید منفعت است خودتان از تجربه عشقِ واقعی محروم نکنید شما لایق بهترینید...

[فندق]

هرچیزی اختیاریش خوبه.
اینکه تو کسی رو وادار به انجام کاری نکنی،
ولی ببینی کاری رو میکنه که باعث خوشحالیت میشه؛
این ارزش داره.
نه کسی که محدودش کنی و بندازیش تو قفس،
و وادارش کنی که خوشحالت کنه.
اگه هم خوشحالت کنه، کاملا زوری بوده،
و خودش اصلا دلش نمیخواسته.

[فندق]

تو همان منی ، در کالبدی دیگر.